Operasyon Başarıyla Tamamlanmıştır..Bölüm 2

Önceki yazıda köydeki kanadı kırık leylekle ilgili İl merkezi Orman Su Müdürlüğünü aradım noktada kalmıştık.

Arayan tanımadığım bir cep telefonu numarasıydı.  Açtım, adımı söylediler, benim dedim.

Orman ve Su müdürlüğünden  bir görevliymiş, köye kadar gelmiş, leyleğin yerini bulmam konusunda benden yardım istiyormuş.

Hemen dışarı çıktım, görevliyle buluştuk, leyleğin bulunduğu yere gittik.

Ama yerinde yoktu. Leğenin yanına bu arada leylek yesin  diye kurumuş fosil olmuş kurbağalar bırakıldığını görerek güldüm.

Sonra kahvede oturan erkeklerden (leyleğin yerini biliyorlar ama, bir yerleri arayıp haber veren, aksiyon alan yok, dikkatinizi çekerim, oturup kahvede boş boş sohbet muhabbet daha önemli) leyleğin, köyün alt tarafında hayvanların su içtiği yalakların oraya gittiğini öğrendik.

Gelen görevli arazi tipi araçla gelmişti.

Doğruca oraya gittik, giderken kayınpederime de cep telefonundan haber verdim, o da hemen geldi bize katıldı. Bir de önceden leyleğe su ve buğday veren yardımsever biri daha..

Hayvancık neredeyse boynuna kadar suya girmişti, belli ki sıcaktan çok bunalmıştı.

Kırık kanadı düşmesin diye birisinin mavi sprey yapıştırıcı ile kanadını yapıştırdığını söylesem bilmem ne dersiniz..(İnsan gerçekten gülsün mü ağlasın mı bilemiyor.)

Neyse, hayvancığı bulduğumuzda kafasını bile kaldıramaz haldeydi, tuttuk görevlinin getirdiği kutuya koyduk.

Görevli şimdi onu baştan il merkezine, eğer yarası ağırsa İstanbul Üniversitesi Veterinerlik fakültesine götüreceklerini ve tedavi edileceğini, muhtemelen bu yıl kışı Türkiye'de  geçireceğini, seneye iyileşince de göç eden diğer arkadaşlarına katılacağını iletti, bana duyarlılığımdan ötürü teşekkür etti ve köyden ayrıldı.

Aradan bir saat filan geçti, telefonum yeniden çaldı.

Arayan aynı numaraydı.

Leylek kardeş il merkezine ulaşmış ve veterinerle buluşmuştu.

Çok fazla susuz ve aç kalmıştı, bu nedenle kafasını kaldıramıyordu. Asıl sorun yarası değildi, söylediklerine göre birkaç günlük tedavi ile uçabilecek hale gelecekti.

Hatta bu sene göç eden leyleklere katılabilecekti.

Çok sevinmiştim.

Bana  yeniden teşekkür ettiler, yolum şehir merkezine düştüğünde mutlaka çay içmeye beklediklerini de söylediler.

Gözlerim dolu dolu oldu.

Bu olay, hayatımın en güzel anılarıyla dolu deftere o anda girmişti bile..

Birkaç gün sonra arayacağım , bakalım bizim genç yolculuğa çıkabilecek hale gelmiş mi??

Not : Tekirdağ Orman Su Müdürlüğünde çalışan görevli arkadaşlara  acil aksiyonlarından dolayı teşekkürü borç bilirim..