Kötü İnsanlar Kötü Olduklarının Farkında Mı?

Kötülük öyle bir şeydir ki, yapan çoğu zaman kendini melek zanneder. Hem ortalığı yakar, sonra da “Ben sadece doğruyu söyledim” diyerek üstüne mağdur rolüne bürünür. Acaba gece yastığa kafasını koyduğunda, “Bugün de bir kişiyi içten içe çökerttim, mis gibi geçti” mi der? Pek sanmam.

Ne yazık ki bazıları gerçekten kötü olduklarını bilmez. Çünkü “niyetim iyiydi” zırhı, her haltı yemenin makbul bahanesi olmuştur. Vicdanı devre dışı bırakmanın binbir yolu var nasıl olsa. Kimi kendini “doğrucu Davut” sanır, herkesi düzeltme görevini üstlenmiş bir self-servis ahlak polisidir.

Başkası yalan söylerse yalancıdır, ama o “seni korumak için” çarpıtmıştır.

Başkası arkanızdan konuşursa iki yüzlüdür, ama o sadece “dertleşmiştir.”

Yani kötülüğünü asla “kötülük” diye anlatmaz. Hatta genelde mağdurdur. “Ben kimseye durduk yere bir şey yapmam” cümlesiyle başlarlar, sonra da 2 ciltlik manipülasyon gelir.

Bir de dobra olmanın arkasına saklanan hoyratlık var. Beş dakikada ruhunuzu lime lime eder, ardından “Ama ben dobra biriyim” der. Yok canım, dobra değil, düpedüz hoyratsın. Biraz zamanlama, biraz empati, biraz da susmayı bilmek lazım. Ama yok, çünkü “gerçekleri söylüyorum” bahanesiyle ortalığı yakmak artık meziyet sayılıyor.

Kimi ise daha sinsidir. Seni över gibi yapar ama övgünün içinden küçümseme sızar:

“Sen de akıllısın aslında, o yüzden şaşırdım bu hatayı yaptığına.”

Tatlı zehir gibi… İçince fark etmiyorsun ama mideye çöküyor.

Ama bence en tehlikelisi, “iyilik yapıyorum” sanarak kötülük yapanlar.

— Sana yardım etme bahanesiyle seni küçük düşürenler.

— “Senin iyiliğin için” diye seni kendine bağımlı hâle getirenler.

— “Ben senin yerinde olsam...” cümlesiyle pasif-agresif bombalar atanlar.

Ah canım... Bu cümleyi duyan vicdanlar kendi kendini istifaya zorluyor. Zaten “yerinde olmadığın için” şükrediyorsun! Ama sonra ne diyorlar biliyor musun?

“Ben ne yaptıysam hep iyiliğinden yaptım.”

Peki bu insanlar gerçekten kötü mü? Belki.

Ama daha kötüsü de var: Kendi kötülüğüne methiyeler düzen, yaptığı her şeye felsefi bir kılıf bulan “aydın” kötüler. En çok onlar yorar. Çünkü sadece canınızı yakmazlar, sizi suçlu da hissettirirler.

Bazı insanlar kötülük yaptıklarının farkında değildir.

Bazıları ise çok iyi bilir, ama kötülüğün bayrağını da en önde onlar taşır.

Hangisiyle karşılaştığını anlamak zaman alır ama hislerini küçümseme: Sezgi, her zaman IQ’dan zekidir.