Bir süredir hayatım evler arasında geçiyor.
Eşyalarımın olduğu, 4 senedir aile hayatımızın geçtiği ev, geçici olarak yaşadığımız annemlerin evi ve tadilatı süren ve eğer bir gün olur da biterse -ki yakın vadede o gelecek bir gün gelmeyecek gibi- olan ev.
Eski evimde mutluydum, annemde de süper mutluyum, zira annem, teyzem, kızlar, üç kuşak artı Kaju gündüz yeme içme dizi keyfi, ev işleri, pasta börek, yuvarlanıp gidiyoruz.
Ancak tadilat deyince tüyler diken diken oluyor.
Eminim bu durum bana özgü değil.
Evini tadil ettirip de bu süreçte kendini süper iyi hisseden herhalde kimse yoktur diye düşünüyorum.
Tadilat yaptırma güdüsü her yeni ev taşıyacak olanda var sanırım.
Burada en önemli motivasyon "Katlan, bitince çok güzel olacak."
İşte bu motivasyonla biz de giriştik işe.
Mutfağımız oldukça küçüktü, onu koridoru içeri almak süretiyle büyütme hedefiyle başlayan serüvenimiz balkon izolasyonu, parke sistresi , pimapen tamiri diyerek büyüyüverdi.
Hep anlatırlardı, hikaye gibi dinlerdim.
Ama doğruymuş.
Bu bir sabır testiymiş.
Hz. Eyüp sabrı olmadığından 99 luk tesbih ile Ya Sabır çekerken buluyorsunuz kendinizi.
"Her canlı bir gün tadilat ile sınanacak" varsayımıyla deneyimleri paylaşalım dedim.
Derler ki," Herkes yazın tadilat yaptırır, fırsat varsa kışın tadilat yaptırın", biz sonbaharda yaptırdık, gördüğüm kadarıyla süreci hızlandırmadı, dolayısıyla bu argümana katılmadığımı öncelikle söyleyeyim.
Yapılacak işler neyse önceden planlanmalı ve liste yapılmalı. Zira mimar ile usta ile yüzyüze kalınca insan, kendini bir anda O Ses Türkiye jürisinin önüne çıkmış gibi heyecanlanmış hissediyor sanırım. Eee, öö gak guk deyip duruyor, yapılacak listesinin yarısını bile söyleyemiyorsun.
Ben şu anda tek tek uğraşmamak ve günün sonunda tek kişiyle muhatap olmak için bir mimarla çalışıyorum. Ama tek tek uğraşmayı göze alırsanız eğer ve de makul bir usta ekibiniz varsa daha uygun bir fiyata işinizi halletmeniz mümkün.
Bu tadilat işinin en zor taraflarından biri kapınızın önünde biriken dağ gibi moloz. Abartayım biraz, bir tuğlayı moloz haline getirsek bir çuval filan dolduruyor sanırım. Genelde de ustalar ya molozu hiç atmıyor, atanı da en az 8 ay kapı önünde bekleyip mayalanmadan atmayı uğursuzluk sayıyor.
Tesisat işi tadilatın en kritik bölümü gördüğüm kadarıyla.
Önceden makinaların, telefonların, tv nin, balkon çeşmesinin her şeyin yeri belirlenmesi şart. Sonuçta hem elektirik hem su tesisatı işi önemli, olmadı bir daha kıralım durumu hem zamanı uzatıyor hem maliyeti yukarıya çekiyor.
Evde eşyalar sığıyor mu, sığsa da nasıl yerleştirmek daha optimal olur konularını auto cad programları ile çözmek mümkün. Bunun için mimardan ya da auto cad bilen bir arkadaştan yardım almanızı öneririm.
Zira eve sığması mümkün olmayacak eşyaları taşımak çok manasız.
Bilimum ankastre markasının bilimum broşürlerini sorun, satır satır okuyabilirim size: Hangi markada wok tavası gözü var, döküm ile emaye ocak farkı nasıldır, teleskopik ray nedir, ocak kendi kendini nasıl temizler konusuna son derece hakimim şu an, kitabını yazarım.
Trendy fayanslar, yer karoları, istenen ve beklenen mutfak dolapları konulu kitabımı ise daha sonra yayınlamayı planlıyorum kısmetse.
Haaa, bu arada, aslında en çok yapmak istediğimiz balkon içeri alma, çatı yükseltme gibi işleri hiçten yapamadık. Zira 6 ay önce çıkan yönetmelik nedeniyle dışarıdan görünen tüm tadilat işleri yasaklanmış. Bu nedenle evin içinde bir şeyler yapabiliyoruz ama ne yazık ki dışarıdan görünen tadilatlara hiç giremedik. Bu zaman ve para olarak bizi kara geçirse de, mekansal büyüklük olarak bizi zarara soktu, ama neyse kısmet.
Sonuç olarak herkes gibi eşim ve ben de daha konforlu, daha modern, daha şık bir ev amacıyla yola çıktık, hala yolu yarılayamadık bile. Yine herkes gibi "Bitince güzel olacak ama, değecek" diyerek kendimizi avutuyoruz.
Umarım, en kısa zamanda bu süreç biter de biz de evimizde yaşamaya başlarız. Zira artık siyah mermer, vizon galamur, beyaz parlak yüzey yer karosu sarmalından kurtulmak ve o sarmalda elimde vileda ile temizlik yapmak istiyorum.
Eşyalarımın olduğu, 4 senedir aile hayatımızın geçtiği ev, geçici olarak yaşadığımız annemlerin evi ve tadilatı süren ve eğer bir gün olur da biterse -ki yakın vadede o gelecek bir gün gelmeyecek gibi- olan ev.
Eski evimde mutluydum, annemde de süper mutluyum, zira annem, teyzem, kızlar, üç kuşak artı Kaju gündüz yeme içme dizi keyfi, ev işleri, pasta börek, yuvarlanıp gidiyoruz.
Ancak tadilat deyince tüyler diken diken oluyor.
Eminim bu durum bana özgü değil.
Evini tadil ettirip de bu süreçte kendini süper iyi hisseden herhalde kimse yoktur diye düşünüyorum.
Tadilat yaptırma güdüsü her yeni ev taşıyacak olanda var sanırım.
Burada en önemli motivasyon "Katlan, bitince çok güzel olacak."
İşte bu motivasyonla biz de giriştik işe.
Mutfağımız oldukça küçüktü, onu koridoru içeri almak süretiyle büyütme hedefiyle başlayan serüvenimiz balkon izolasyonu, parke sistresi , pimapen tamiri diyerek büyüyüverdi.
Hep anlatırlardı, hikaye gibi dinlerdim.
Ama doğruymuş.
Bu bir sabır testiymiş.
Hz. Eyüp sabrı olmadığından 99 luk tesbih ile Ya Sabır çekerken buluyorsunuz kendinizi.
"Her canlı bir gün tadilat ile sınanacak" varsayımıyla deneyimleri paylaşalım dedim.
Derler ki," Herkes yazın tadilat yaptırır, fırsat varsa kışın tadilat yaptırın", biz sonbaharda yaptırdık, gördüğüm kadarıyla süreci hızlandırmadı, dolayısıyla bu argümana katılmadığımı öncelikle söyleyeyim.
Yapılacak işler neyse önceden planlanmalı ve liste yapılmalı. Zira mimar ile usta ile yüzyüze kalınca insan, kendini bir anda O Ses Türkiye jürisinin önüne çıkmış gibi heyecanlanmış hissediyor sanırım. Eee, öö gak guk deyip duruyor, yapılacak listesinin yarısını bile söyleyemiyorsun.
Ben şu anda tek tek uğraşmamak ve günün sonunda tek kişiyle muhatap olmak için bir mimarla çalışıyorum. Ama tek tek uğraşmayı göze alırsanız eğer ve de makul bir usta ekibiniz varsa daha uygun bir fiyata işinizi halletmeniz mümkün.
Bu tadilat işinin en zor taraflarından biri kapınızın önünde biriken dağ gibi moloz. Abartayım biraz, bir tuğlayı moloz haline getirsek bir çuval filan dolduruyor sanırım. Genelde de ustalar ya molozu hiç atmıyor, atanı da en az 8 ay kapı önünde bekleyip mayalanmadan atmayı uğursuzluk sayıyor.
Tesisat işi tadilatın en kritik bölümü gördüğüm kadarıyla.
Önceden makinaların, telefonların, tv nin, balkon çeşmesinin her şeyin yeri belirlenmesi şart. Sonuçta hem elektirik hem su tesisatı işi önemli, olmadı bir daha kıralım durumu hem zamanı uzatıyor hem maliyeti yukarıya çekiyor.
Evde eşyalar sığıyor mu, sığsa da nasıl yerleştirmek daha optimal olur konularını auto cad programları ile çözmek mümkün. Bunun için mimardan ya da auto cad bilen bir arkadaştan yardım almanızı öneririm.
Zira eve sığması mümkün olmayacak eşyaları taşımak çok manasız.
Bilimum ankastre markasının bilimum broşürlerini sorun, satır satır okuyabilirim size: Hangi markada wok tavası gözü var, döküm ile emaye ocak farkı nasıldır, teleskopik ray nedir, ocak kendi kendini nasıl temizler konusuna son derece hakimim şu an, kitabını yazarım.
Trendy fayanslar, yer karoları, istenen ve beklenen mutfak dolapları konulu kitabımı ise daha sonra yayınlamayı planlıyorum kısmetse.
Haaa, bu arada, aslında en çok yapmak istediğimiz balkon içeri alma, çatı yükseltme gibi işleri hiçten yapamadık. Zira 6 ay önce çıkan yönetmelik nedeniyle dışarıdan görünen tüm tadilat işleri yasaklanmış. Bu nedenle evin içinde bir şeyler yapabiliyoruz ama ne yazık ki dışarıdan görünen tadilatlara hiç giremedik. Bu zaman ve para olarak bizi kara geçirse de, mekansal büyüklük olarak bizi zarara soktu, ama neyse kısmet.
Sonuç olarak herkes gibi eşim ve ben de daha konforlu, daha modern, daha şık bir ev amacıyla yola çıktık, hala yolu yarılayamadık bile. Yine herkes gibi "Bitince güzel olacak ama, değecek" diyerek kendimizi avutuyoruz.
Umarım, en kısa zamanda bu süreç biter de biz de evimizde yaşamaya başlarız. Zira artık siyah mermer, vizon galamur, beyaz parlak yüzey yer karosu sarmalından kurtulmak ve o sarmalda elimde vileda ile temizlik yapmak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder