Hiç Ölmeyecekmiş Gibi Mi ,Yoksa Yarın Ölecekmiş Gibi Mi???

Kuzenim geçtiğimiz  yaz evlendi..Uzun süreli bir ilişkinin sonucunda gerçekleşen bir evlilikti. Gençler fazla beklemek istemediklerini ve hemen çocuk sahibi olmayı planladıklarını değişik platformlarda söylüyorlardı.

Ve Çarşamba akşamı beklenen haber geldi. ”Önümüzdeki temmuza bebek nevresimlerini hazırlayın” dediler. Hepimiz çok sevindik. Oysa daha geçen kurban bayramında,b ayram yemeğinde annemlerde “Yemek masasına ancak sığıyoruz, aileye bir kişi daha gelirse sığamayacağız, ona göre kimse aksiyon almasın .“ da demiştim amaJ..

Neyse, hangi doktora gitsinler, diğer minik yeğenin kıyafetlerini ona saklasak mı, kız mı olacak erkek mi konularını düşünüp, araştırıp, bir taraftan da akşamları zarif kızımıza kontrol telefonları ediyorduk.

Derken dün öğlen saatlerinde başka bir telefon geldi.

Eşimden..

Halasını kaybettiğimizi söyledi, tam öğlen saatinde.

Şok ..Aslında bir süredir rahatsızdı, ancak sanki atlatmış gibi görünüyordu.Ama..

Hayatin kendisi bu işte..

Biri doğuyor, biri ölüyor.Birisine çok seviniyorsun, ama diğeri üzüyor.

***

Dün akşam bizim kızlar dedelerini aradı başsağlığı için. Bir tanesi dedesine dedi ki:

-Dedecim, biliyorum çok üzüldün, ben de çok üzüldüm ama ne yapalım , hayatın gerçeği böyle, kabullenmemiz lazım.

Bugün öğrendim ki, en çok bu sözler ağlatmış dedeyi. Farkında değil ki bizim kız boyundan büyük laflar ettiğinin..

Ölüm kaçınılmaz, ama asıl yapmamız gerekeni çok daha net anladım bugün.

Cenazede hoca dedi ki:

Hepimiz her gün bir sürü plan yaparız. Ertesi gün onları gerçekleştirebiliriz ya da bir kısmı eksik kalır. Ertesi gün bir plan  daha, bir plan daha..Bu böyle sürer gider.

Peki ama, ya ertesi gün yoksa?? Ya Allah'ın bizimle ilgili başka planları varsa?

Hayata bakış açımız, hayat anlayışımız  neyse, ona paralel olarak yaşamalı ve bunu asla ertelememeliyiz. Bu ibadet de olabilir, ölmeden önce gidilecek 100 yer listesini tamamlamak da, bungee jumping atlayışı da  olabilir, kariyerde varılması istenen koltuk da, işi bırakıp kendini hayır işlerine adamak da olabilir ya da Michelin yıldızlı bir lokantada çok güzel bir yemek de…

Bunun doğrusu yok ..

Doğru olan tek şey  planları  ertelemeden yapmak, yarın ölecekmiş gibi..

Ya da hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak mı doğru olan?