Yaklaşık 15 seneden beri tanıdığım bir arkadaşım var.
Aslında eşlerimiz iş arkadaşıydı eskiden. Ama işyerleri ayrılsa da, eşlerimiz birbirinden kopmadığından biz de bu vesile ile dönemsel olarak bir araya geliyoruz. Ama çok sık da değil..
Bu defa hem yakın zamanda babasını kaybettiğinden başsağlığı dilemek için, hem de yeni bir eve taşındıklarından evlerini hayırlamak için onlara gittik.
Necla Anadolu'nun bir kasabasından..
Liseden sonra okuma fırsatı ilk aşamada olmamış. Gerçi şimdi Açıkoğretim'den mezun olmak üzere..
Erken yaşta evlenmiş. Genç anne olmuş.
Çocukları büyüyüp evde birden yalnız kalıverince sıkılmıştı.
Bundan 6-7 sene önceydi. Bir arayış içinde ne yapacağını bilemiyordu.
Sonra evine yakın bir İSMEK olduğunu öğrendi ve oraya gitmeye karar verdi. Seçtiği konu "tezhip "ti.
Tezhip oldukça sabır isteyen bir konu
Ama o azimliydi.
Senede bir defa biraraya gelebildiğimizde o süreçte neler yaptığını anlatıyordu.
Ancak bu defa sanırım arayı açmışız. Bu Cumartesi günü kulaklarıma inanamadım..
Necla, İSMEK'te başladığı yolculuğa, çok başarılı olduğu için, hocasının yönlendirmesiyle önemli bir üniversitede devam etmiş, hatta burası evine uzak olduğundan, 3 otobüsle oraya ulaşmaya çalışmış, sonra kapıda araba duruyor ve o kullanamıyor diye hırs yapmış, önce araba kullanmayı öğrenmiş. Ardından yeni okulunda çok başarılı olmuş. Yıllarca sabırla emek harcamış ve inanılmaz hat yazılarına hayat vermiş.
7 yılın sonunda hocası artık onun da "olduğunu " söyleyerek, onu hocalık seviyesine terfi ettirmiş. Necla şu anda ülkemizin sayılı üniversitelerinden birinde "tezhip" hocalığı yapıyor.
Ayrıca evinde özel ders veriyor.
Şu anda önümüzedeki bir yıl boyunca yapacağı eserlerin siparişi hazır, nasıl yetiştireceğini bilemiyor, zaman veremiyor.
Evinde kendine güzel bir çalışma odası yapmış. Masası, özel gün ışığı lambası, her şeyiyle harika..
İşin maddi tarafına gelirsek, şu anda ciddi denebilecek bir para da kazanıyor. Aslında ne kadar kazandığı önemli değil, çünkü keyif aldığı bir şey yapıyor...diyeceğim ama, hakikaten çoğumuzdan daha iyi kazandığını rahatlıkla söyleyebilirim.
Bu sene Mimar Sinan Üniversite'sine gidip, sadece alaylı değil mektepli olmayı da planlıyor. Bunu da en iyi şekilde başaracağından eminim ..
Artık benim idolüm o..
İnsanların azmedince neler yapabileceğini, herkesin mutlaka en az bir şeyi çok iyi yapmaya yeteneği olduğunu, çalışanın her zaman başardığını, hangi yaşta olursan olursan ol, hiç bir zamanın hiçbir şey için geç olmadığı, daha bir çok şeyi bana o akşam öğretti Necla..
Onunla gurur duydum ..
Sıradanlığımdan hicap duydum..
Acaba ben de minyatür kursuna mı başlasam ??
Not :Tezhip, eski bir süsleme sanatıdır. Sözcük Arapça'da “altınlama, yaldızlama” anlamına gelir. Ama tezhip yalnız altınla değil boya ile de yapılır. Daha çok yazma kitapların sayfalarını, hat levhalarının kenarlarını süslemede kullanılmıştır.
Aslında eşlerimiz iş arkadaşıydı eskiden. Ama işyerleri ayrılsa da, eşlerimiz birbirinden kopmadığından biz de bu vesile ile dönemsel olarak bir araya geliyoruz. Ama çok sık da değil..
Bu defa hem yakın zamanda babasını kaybettiğinden başsağlığı dilemek için, hem de yeni bir eve taşındıklarından evlerini hayırlamak için onlara gittik.
Necla Anadolu'nun bir kasabasından..
Erken yaşta evlenmiş. Genç anne olmuş.
Çocukları büyüyüp evde birden yalnız kalıverince sıkılmıştı.
Bundan 6-7 sene önceydi. Bir arayış içinde ne yapacağını bilemiyordu.
Sonra evine yakın bir İSMEK olduğunu öğrendi ve oraya gitmeye karar verdi. Seçtiği konu "tezhip "ti.
Tezhip oldukça sabır isteyen bir konu
Ama o azimliydi.
Senede bir defa biraraya gelebildiğimizde o süreçte neler yaptığını anlatıyordu.
Ancak bu defa sanırım arayı açmışız. Bu Cumartesi günü kulaklarıma inanamadım..
Necla, İSMEK'te başladığı yolculuğa, çok başarılı olduğu için, hocasının yönlendirmesiyle önemli bir üniversitede devam etmiş, hatta burası evine uzak olduğundan, 3 otobüsle oraya ulaşmaya çalışmış, sonra kapıda araba duruyor ve o kullanamıyor diye hırs yapmış, önce araba kullanmayı öğrenmiş. Ardından yeni okulunda çok başarılı olmuş. Yıllarca sabırla emek harcamış ve inanılmaz hat yazılarına hayat vermiş.
7 yılın sonunda hocası artık onun da "olduğunu " söyleyerek, onu hocalık seviyesine terfi ettirmiş. Necla şu anda ülkemizin sayılı üniversitelerinden birinde "tezhip" hocalığı yapıyor.
Ayrıca evinde özel ders veriyor.
Şu anda önümüzedeki bir yıl boyunca yapacağı eserlerin siparişi hazır, nasıl yetiştireceğini bilemiyor, zaman veremiyor.
Evinde kendine güzel bir çalışma odası yapmış. Masası, özel gün ışığı lambası, her şeyiyle harika..
İşin maddi tarafına gelirsek, şu anda ciddi denebilecek bir para da kazanıyor. Aslında ne kadar kazandığı önemli değil, çünkü keyif aldığı bir şey yapıyor...diyeceğim ama, hakikaten çoğumuzdan daha iyi kazandığını rahatlıkla söyleyebilirim.
Bu sene Mimar Sinan Üniversite'sine gidip, sadece alaylı değil mektepli olmayı da planlıyor. Bunu da en iyi şekilde başaracağından eminim ..
Artık benim idolüm o..
İnsanların azmedince neler yapabileceğini, herkesin mutlaka en az bir şeyi çok iyi yapmaya yeteneği olduğunu, çalışanın her zaman başardığını, hangi yaşta olursan olursan ol, hiç bir zamanın hiçbir şey için geç olmadığı, daha bir çok şeyi bana o akşam öğretti Necla..
Onunla gurur duydum ..
Sıradanlığımdan hicap duydum..
Acaba ben de minyatür kursuna mı başlasam ??
Not :Tezhip, eski bir süsleme sanatıdır. Sözcük Arapça'da “altınlama, yaldızlama” anlamına gelir. Ama tezhip yalnız altınla değil boya ile de yapılır. Daha çok yazma kitapların sayfalarını, hat levhalarının kenarlarını süslemede kullanılmıştır.
Sayın Müdürüm,
YanıtlaSilMalumunuz eşim Emine de bu sanata yaklaşık 20 yılını vermiştir. Gerçekten sabır isteyen ve ürünlerinhayranlık uyandırdığı muhteşem bir sanat. Sanatçıların ellerine sağlık, onlara destek olanlar da gönülden teşekkürler. Sizin minyatür işine gelince, olur tabi ancak minyatür size biraz hafif gelir, siz büyük projelerin insanınız :) Selamlar, Murat Kırkan
Murat Bey, beni çok mahcup ediyorsunuz , biz sıradan insanlar sanatçıların tırnağı dahi olamayız , ama Allah nasip ederse,ilerde mutlaka deneyeceğim eski Türk Sanatlarını..Emine Hn 'a da saygılar sunarım...
YanıtlaSil