Eşim bugün bana bir mail attı.
Konu "Ölmeden önce yaşanan beş pişmanlık " idi.
Avustralya’da
yıllar boyunca evlerinde ölümü bekleyen hastalarla çalışan hemşire Bronnie
Ware, emekli olduktan sonra anılarını bir kitapta toplamış.
Hayatımızın merkezine işimizi koyarsak, kendimize mutlu olmak için izin vermezsek, gerektiğinde sırf istediğimiz için aptallıklar yapmazsak, son nefesimizi verirken neler hissedeceğiz acaba??
Ama diğer dostum da çok güzel bir cevap verdi.
Artık mesaj mı vermeye
çalışıyordu, yoksa masumane bir mail miydi bilmiyorum.
Ama okuyunca aslında son
zamanlarda (Türkçesi: yaşlandıkça, 40'a basınca) tam olamasa da elden geldiğince
yapmaya çalıştığım şeylerin bir özetini okumuş gibi oldum.Konu "Ölmeden önce yaşanan beş pişmanlık " idi.
İnsanların
ölümlü olduğu gerçeğiyle yüz yüze geldiklerinde çok önemli değişimler
geçirdiğini belirten Ware, ölmek üzere olan hastaların inkar, korku, öfke,
pişmanlık ve sonunda kabullenme gibi aşamalardan geçtiğini söylemiş.
Ware, hastalara en çok nelerden
dolayı pişmanlık duyduklarını sorduğunda şu beş ana cevabı almış.
1. "Keşke başkalarının benden
beklediği hayatı sürmek yerine düşlerimi gerçekleştirme cesaretim
olsaydı."
2. "Keşke bu kadar çok
çalışmasaydım."
3. "Keşke duygularımı dile
getirmeye cesaretim olsaydı."
4. "Keşke arkadaşlarımla
ilişkimi sürdürseydim."
5. "Keşke kendime daha çok
mutlu olmak için izin verseydim."
Eeee, atalarımız ne demiş?
“Son pişmanlık fayda etmez.”Hayatımızın merkezine işimizi koyarsak, kendimize mutlu olmak için izin vermezsek, gerektiğinde sırf istediğimiz için aptallıklar yapmazsak, son nefesimizi verirken neler hissedeceğiz acaba??
Sanki daha çok varmış o günlere gibi geliyor değil mi ?
Ama belki de çok yok, belki yarın, belki yarından da
yakın..
Yazıyı okuyunca çok sevdiğim dostlarımla da paylaştım.
Bir tanesi “ Pişman olmamak için çözüm önerilerimi “sordu. Artık
ciddi miydi, dalga mı geçiyordu anlamadım.Ama diğer dostum da çok güzel bir cevap verdi.
Sonuç olarak aslında bu yazı da benim değil onun yazısı oldu
. Şöyle dedi Aslıcığım:
“Arkadaşlarını işinin önüne koyacaksın.
Aileni işinin önüne koyacaksın.
Ablanı, kardeşini, işinin önüne koyacaksın.(Benim ne ablam
ne de kardeşim var)
Sevgilini işlerinin önüne koyacaksın.(Benim sevgilimi ayrıca
aile kategorisinde de inceleyebiliyoruz ama olsun)
Telefonunu, mailini, chat’ini zamanında açacaksın.
İhmal etmeyeceksin.
İhmal etmeyeceksin ki, ihmal edilmeyesin…”
Daha ötesi var mı?
Denecek başka bir şey kalmış mı??
merhaba
YanıtlaSilsitenizi ilk kez ziyaret ediyorum. bu yazıya ben de bloğumda yer vermiştim. ardından ''ölüme 5 kala duyulan pişmanlığın sefaleti'' adlı yazımda da konuyu yorumladım. göz atmanızı isterim. teşekkürler
yazikeyfim.blogspot.com
Aklın yolu bir diyorsunuz, haklısınız..
Sil